NAMAZ

02.12.2021

NAMAZ

Müslümanlığın şartlarının başında namazı kılmak yani onu ayakta tutmak geliyor. Namazın anlamı “dua etmek, aklın Allah’a yükselmesi ve diriliş, birincinin ardından gelen ikinci”dir.

Akıl: Düşünme, anlama ve kavrama gücü anlamına gelir. İyiyi kötüden ayırma kabiliyeti, anlama yetisi, anlayış, irade, aklın Allah’a yükselmesi yasa koyan ile yasa yürütücüsünün istişaresi. Yaratıcının yasasına uyup uymadığını onun süzgecinden geçirmek.

Namaz günlük işlerimizde beş vakitli olarak farz kılınmıştır.

İSRA/78: “Güneşin öğleyin batıya doğru kaydığı andan gece karanlığı bastırıncaya kadar belli vakitlerde namazı dosdoğru kıl; özellikle sabah namazını da kıl çünkü sabah namazı şahitlidir.”

RUM/17: “O hâlde akşama erdiğinizde ve sabaha çıktığınızda Allah’ı tesbih edin!”

HUD/114: “Gündüzün iki ucunda ve gecenin (gündüze) yakın saatlerinde namazı dosdoğru kıl. Şüphesiz iyilikler, kötülükleri giderir. Bu, (Allah’ı) ananlar için bir öğüttür.”

Yani güne başlarken rahmanda korunmaya girerek, ümit ve teslimiyetle tabiri caizse O yüce güce sırtımızı dayayarak güvenle günlük işlerimize başlarız. Toplumun lanse ettiği pazartesi sendromu, sıkıcı iş, gergin gün vs. gibi insanları geren, sıkıp perişan eden bu diktelerden uzaklaşıp, kendinden emin bir şekilde yapması gereken işin hakkını vererek görevini ifa eder. Rabb’ine kendisine bu işleri yapabilme yeteneği ve sağlığı verdiği için sıkılmak ve şikâyet etmek yerine şükreder huzurlu ve mutlu olur.

Günün ortasında yorulmaya ve acıkmaya başlayınca öğle arası ve namazı... Yeni bir diriliş vakti, Rabb’inden aldığı enerjiyle işine devam eder. İkindi, gün ortası telaşının en çok olduğu zaman birimi… Günü sonlandırma, işleri tamamlama telaşı içinde araya  kaynatmadan ortamını bulup bir tekmil vermek, “Unutmadım, dalmadım, farkındayım.” özünü içeren kendine bir mesaj vermek.

Akşam dar bir vakit; iş çıkışı eve dönüş, trafik, alışveriş, evde gelenlere hazırlık, yorgunluk arasında kısa öz bir buluşma ve rahatlama... Ve günün sonu... Yatmadan önce kendinle ve Rabbinle baş başa bir özeleştiri, günü gözden geçirme “Ben geldim Rabbim bana sunduğun bir günün de sonuna geldim. Neler yaptım gün boyunca? Neleri doğru neleri yanlış yaptım? Doğrularımı kabul buyur. Yanlışlarımı doğrularımla sil ve bana bir daha o hataları yapmama gücü ve bilinci ver.”

Şükür coşku ile günü tamamlama: İnsanın kendini tanıması… Bu dünyaya niçin geldiğinin bilincine varması: Huzurlu barış içinde yaşamanın ilkeleri... İnsan daha ne ister? Her bir birey bencillik etmeden kendi haklarını bilir ve görevlerini tam yaparsa  savaş ve kavga için bir neden de kalmaz.  Akıl ve mantık çerçevesinde düşündüğümüz zaman savaşların bencillik, egonun ilahlaşması, kaypaklık olduğunu aşikâr görüveririz.

Her gün içeriğini tam doldurularak kılınan namaz, insanın egosunun ilahlaşmasını engeller. O insan yalan söyleyemez. Başkasının hakkını yiyemez, kardeşinin ayağını kaydırmaz. Hırsızlık edemez.

Namazın hakkını veren, onunla dirilişi bulan kullardan olmak ümidi ve duasıyla...

HANİGÜN